Wedi bod ar wibdaith o gwmpas Cymru yn ymweld â’r teulu a chyfeillion. Ac ar y ffordd, treulio prynhawn yn yr Ardd Fotaneg yn Llanarthne ger Caerfyrddin. Roeddwn i heb fod yno ers blynyddoedd – yn fuan ar ôl iddi gael ei hagor. Am ddatblygiad!
Mae’r tŷ gwydr enfawr yn awr yn gartref i blanhigion aeddfed, a choed, ac roedd llawer ohonyn nhw yn eu blodau neu’n llawn blagur.
protea
Dyma’r protea, blodyn cenedlaethol De’r Affrig – yr unig un o’i fath oedd wedi agor, felly bydd y gweddill yn aros pwy bynnag sy’n mynd yno o fewn y tair wythnos nesaf. Iphoto wrth gwrs am imi roi enw ar yr ‘wyneb’ a welai yn y llun!
echium
Yn yr Ynysoedd Dedwydd y tŷf yr echium: doeddwn i erioed wedi gweld un mor goch o’r blaen. Roedd hwn tua 1.5m o uchder, ond eraill yn cyrraedd 2m. Wnes i lwyddo i dyfu un rai blynyddoedd yn ôl, ond dim ond wrth gael y planhigyn yn flwydd oed gan gyfaill.
Dydyn nhw ddim yn blodeuo tan yr ail flwyddyn, ac mae amheuaeth gyda fi a fyddai planhigyn o sychder yr ynysoedd wedi goroesi gaeaf gwlyb Asturias. Ond fel sy’n amlwg doedd ganddo ddim problem tyfu’n llysieuol, ac efallai rhof i siawns arall iddyn nhw.
Rwyf i dal heb sôn am yr ardd gyda’r wal-ddwbl, sydd hefyd yn llawn pethau gwerth eu gweld. Ond gardd i’r haf a’r hydref yw honno’n fwy na dim, heb fod ar ei gorau ddechrau mis Mai oer.
cathasturias
Gadael Ymateb